Kościół lub kaplica Pappacoda to monumentalny kościół Neapolu; stoi w Largo San Giovanni Maggiore.

Został zbudowany w 1415 roku i nosi imię doradcy króla Władysława I Andegaweńskiego, Artusio Pappacody. Struktura religijna została przebudowana w drugiej połowie XVIII wieku.
Świątynia jest poprzedzona wielką bramą wzniesioną niedawno, aby zapobiec wandalizmowi i grabieży; fasada jest w żółtym tufie, na którym znajduje się wspaniały gotycki portal ostrołukowy, z białego marmuru i piperno, autorstwa Antonio Baboccio z Piperno, datowany na 1415.
Interesujące są średniowieczne dzieła przechowywane w środku, dwa grobowce Angelo i Sigismondo Pappacorda renesansowego rzeźbiarza Girolamo Santacroce i ewangelistów neoklasycznego Angelo Viva.
Kaplica Pappacoda, znajdująca się naprzeciwko pałacu Giusso, historycznego miejsca Uniwersytetu Neapolitańskiego „L'Orientale”, jest często używana przez ten sam Uniwersytet jako miejsce sesji dyplomowych.:,, Dzwonnica, która charakteryzuje się powiązaniem chromatycznym w użytych materiałach, żółtym tufie i ciemnoszarym piperno, z XV wieku.
Ma trójoboczne łuki i podwójne kolumny, podwójne okna lancetowe, aw górnych partiach liczne starożytne marmurowe fragmenty rzeźbiarskie z okresu rzymskiego, ponownie użyte, w tym dużą głowę z białego marmuru i płaskorzeźby pogrzebowe z portretami małżonków w połowie długości.