Santissima Trinità dei Pellegrini (Najświętsza Trójca Pielgrzymów) jest kościołem via Portamedina w historycznym centrum Neapolu, Włochy
Budynek kościoła i tytułowy szpital został założony w XVI wieku przez Fabrizio Pignatelli di Monteleone, członek Rycerza Jerozolimskiego, a później kompleks, został przekazany Bractwu Świętej Trójcy. Przylegający do niego szpital został zaprojektowany przez Carlo Vanvitelliego i powiększony wraz z kościołem w 1769 roku. Kościół łączy się na prawej nawie z małym kościołem Santa Maria Materdomini.
Fasada charakteryzuje się pięknymi stiukowymi posągami Angelo Vivy, reprezentującymi San Filippo Neri i San Gennaro.
Architektura świątyni jest nieco wyjątkowa; plan piętra składa się z dwóch ośmiokątów połączonych prostokątem, przy czym pierwszy ośmiokąt przyjmuje funkcję nawy, a drugi służy jako oratorium, podczas gdy prostokąt jest prezbiterium. W ołtarzu głównym znajdują się prace w stiuku Vivy, z dwoma stronami jak wiele obrazów Paolo De Matteisa, obie przedstawiające św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus, podczas gdy inne obrazy przypisuje się szkole Giuseppe Bonito. Chór kościoła (1754) został zaprojektowany przez Giovanniego Antonio Medrano z bogatą dekoracją, także w stiuku. Na pierwszym ołtarzu po lewej stronie Onofrio Palumbo znajduje się San Gennaro chroniący Neapol przed błyskawicami. W kościele znajduje się również popiersie doradcy Ferrante Magdalene, pierwszego doradcy króla, który jest tam pochowany.