Bazylika Świętego Ducha jest bazyliką Neapolu położoną na Piazza Sette Settembre, jednym z placów położonych wzdłuż trasy Via Toledo i niegdyś wyznaczonym dla kościoła „Largo dello Spirito Santo”, na którym również wychodzi pałac Doria d'Angri.

W 1562 r. zbudowano mały kościół i dwie oranżerie, w pobliżu pałacu księcia Monteleone, przez zbory Bianchi (Prawdziwa Kompania i Arcybractwo Białych Ducha Świętego) i Zielonych, tzw. zużyte. Pomiędzy 1572 a 1576 rokiem kontynuowano prace pod kierunkiem Pignaloso Cafaro i Giovanniego Vincenzo Della Moniki; prace trwały do ​​pierwszej ćwierci XVII wieku pod kierunkiem Simone Moccia, autora portalu.
W 1748 r. Nicola Tagliacozzi Canale zaprojektował zakrystię, aw 1754 r. Luigi Vanvitelli wybrał spośród czterech projektów projekt Mario Gioffredo, który rozpoczął się dopiero w 1758 r. Projekt Gioffredo miał na celu zachowanie portalu na fasadzie z początku XVII wieku i boczne kaplice z XVI wieku, podczas renowacji basenu centralnego, z budową wyższej kopuły zdolnej do oświetlania nawy. Prace ukończono w 1775 r., A budynek znaleziono wraz z oranżerią i klasztorem na mapie księcia Noja; porównanie kartografii z kartografią z następnego stulecia podkreśla obszar, który nie jest całkowicie zbudowany, a zamiast tego pojawia się na mapie Schiavoni, gdzie nowe budynki są notowane wokół klasztoru.
W 1929 r. przeprowadzono odbudowę kościoła. W okresie powojennym konserwatorium imiennikowe zostało częściowo zburzone i odbudowane przez Marcello Canino, zmieniając relacje między istniejącymi i nowymi budynkami. W 1990 r. Po trzęsieniu ziemi w 1980 r. Przeprowadzono odbudowę zarówno w kościele, jak iw zaanektowanych pokojach.
Została przekazana społeczności Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, zwanej Wspólnotą Zmartwychwstałego Jezusa.
Fasada jest trzeźwa i imponująca; dominuje jedna z najbardziej eleganckich kopuł miasta.
Wnętrze kościoła tworzy jedna duża nawa z kopułą i trybuną. Po prawej i lewej stronie wejścia należy podziwiać dwa pomniki pogrzebowe Ambrogio Salvio i Paolo Spinelli (rzeźby Michała Anioła Naccherino). Dalsze prace Naccherino znajdują się również w czwartej kaplicy.
Świątynia jest również wzbogacona o obrazy Francesco De Mura (apsyda) i Fedele Fischetti (ołtarz prawego transeptu), o których warto wspomnieć także o cennych obrazach Fabrizio Santafede.:,,,Vincenzo Regina, Kościoły w Neapolu. Niezapomniana podróż przez artystyczną, architektoniczną, literacką, cywilną i duchową historię świętego wydawnictwa Neapol, Newton i Compton, Neapol 2004.