Muzeum powstało w 1988 r. Z okazji setnej rocznicy założenia Stowarzyszenia Politechnicznego Koła Artystycznego, w którym zachowana jest kolekcja. Kolekcja, znajdująca się na 2 piętrze Palazzo Zapata, reprezentuje sztukę określaną jako „neapolitański XIX wiek” i dojrzewała w ciągu 120 lat działalności społecznej Politechnicznego Koła Artystycznego, założonego w 1888 r. W domu Edwarda Dalbono przez grupa profesjonalnych malarzy i miłośników sztuki ze starożytną nazwą „Towarzystwo artystów”. Pierwszym prezydentem tej instytucji był książę Giuseppe Caravita z Sirignano, któremu dedykowano Muzeum. Centrum było także siedzibą pierwszej Szkoły Sztuki Dramatycznej w Neapolu i prestiżowej Neapolitańskiej Akademii Szachów. Muzeum zajmuje 1600 metrów kwadratowych i jest wynikiem darowizny członków, którzy zamierzali zapewnić utworzonemu Stowarzyszeniu nie tylko środki do życia, ale przede wszystkim zaoferować użyteczność publiczną atut, który do dziś jest naocznym świadkiem tego stulecia, który reprezentuje jednego najbardziej kwitnących okresów w Neapolu. We wspaniałych pokojach, urządzonych według gustu XIX-wiecznych salonów, zachowały się dzieła malarskie i rzeźbiarskie, które obejmują chronologiczny łuk od końca XIX wieku do drugiej połowy XX wieku, z artystycznym dziedzictwem najwyższej jakości. Ponadto zachowała się tu ogromna biblioteka, dziedzictwo dokumentalne i fotograficzne.