Pio Monte della Misericordia to kościół w historycznym centrum Neapolu, w południowych Włoszech. Słynie z dzieł sztuki, w tym z Siedmiu dzieł miłosierdzia Caravaggia.
Bractwo charytatywne (Pio Monte della Misericordia oznaczające po włosku „Pobożna góra miłosierdzia”) zostało założone w sierpniu 1601 r. przez siedmiu młodych szlachciców, którzy spotykali się w każdy piątek w szpitalu dla nieuleczalnych i służyli chorym.
W 1602 r. założyli instytucję i zamówili mały kościół, zbudowany przez Gian Giacomo di Conforto, w pobliżu schodów prowadzących do katedry, na rogu Via dei Tribunali i Vico dei Zuroli. W 1605 r. Otrzymali list apostolski od papieża Pawła V, zgodnie ze specjalnymi przywilejami do ołtarza głównego.
Kościół został konsekrowany we wrześniu 1606 r. Od 1658 do 1678 r. gmach został powiększony, wraz z aneksją sąsiednich budowli, przez architekta Francesco Antonio Picchiati, tworząc kompleks z pałacem i odnowionym kościołem.
Ten ostatni, w ołtarzu głównym, mieści Siedem Dzieł Miłosierdzia Caravaggia; są też obrazy Luca Giordano, Carlo Sellitto, Fabrizio Santafede, Battistello Caracciolo i innych.
Leonetti Rodinò, M. G. (1991). Il Pio Monte della Misericordia la storia la chiesa la quadreria. Neapol.