Kościół San Biagio Maggiore jest małym dawnym budynkiem religijnym położonym w centrum Neapolu we Włoszech, na skrzyżowaniu Via San Biagio dei Librai i Via San Gregorio Armeno. Przylega i przez wiele lat stanowi integralną część kościoła San Gennaro all’Olmo.
Kościół został założony w VIII wieku, kiedy ormiańscy mnisi uciekający z powodu bizantyjskiego ikonoklazmu przybyli do Neapolu. Przywieźli ze sobą relikwie Świętych Grzegorza i Biagio. Początkowo zbudowali kaplicę, aby ukryć czaszkę San Biagio obok kościoła San Gennaro. W 1543 r. Opiekę nad kaplicą otrzymało Zgromadzenie Księgowych (Librai), które skupiło się w tej strefie miasta. Ten ostatni zbudował kaplicę dla relikwii w tym miejscu. W 1628 r. Wzrosła cześć, a San Biagio został ogłoszony obrońcą królestwa neapolitańskiego. Święty i kaplica byli również zaangażowani w wstawiennictwo biednych kobiet pragnących poślubić i dotkniętych dolegliwościami gardłowymi. W 1631 roku kardynał Francesco Buoncompagno wzniósł nowy mały kościół, który widzimy teraz. Posąg świętego został przeniesiony do kościoła Santi Filippo e Giacomo. Od lat kościół popada w ruinę, a teraz budynek poświęcony jest pod opieką organizacji kulturalnej: Fondazione Giambattista Vico.